نیاز و زمانمان را در فضای مجازی مدیریت نماییم
توسعه نرم افزار: آدم ها در دنیای رسانه ای امروز، از زمانی که از خواب بیدار می شوند تا آن زمان که باردیگر به خواب می روند، در معرض بمباران اطلاعاتی مجازی می باشند، به همین خاطر تعدادی از انسان های امروزی شده اند آدم هایی با محاسبات الکترونیکی و دوستی های مجازی؛ آدم هایی که نه فقط اعضای خانواده خودرا فراموش بلکه خودشان را هم در دریای بیکران مجازی غرق کرده اند.
به گزارش توسعه نرم افزار به نقل از ایسنا، روزنامه «جوان» در ادامه نوشت: این در حالیست که پیش از ظهور شبکه های اجتماعی، خانواده در اجتماعی شدن فرد نقش اصلی و اساسی داشت، اما امروزه اتصال آدم ها در سراسر دنیا با گسترش شبکه های اجتماعی نظیر واتس آپ، اینستاگرام، تلگرام، وایبر، یوتیوب و وی چت بطور غیرقابل تصوری بالا رفته است، با توجه به این به باور جامعه شناسان، روانشناسان و رفتارشناسان، کاربران شبکه های اجتماعی این روزها نسبت به قبل ترها، تنهاتر و کمی هم خودشیفته تر شده اند؛ آدم هایی تنها در تار و پور شبکه ها! این گوشه گیری، افسردگی، سرخوردگی و انزوای بیش از پیش همراه با زیاده روی حضور در فضای مجازی، کاربران را گرفتار نوعی از اعتیاد اینترنتی کرده است، البته باتوجه به کارکردهای بی شمار اینترنت و فضای مجازی دیگر امکان حذف آن از زندگی وجود ندارد، پس باید آنرا مدیریت کرد.
در این باره تحقیقات و مطالعات بسیاری انجام شده و یافته پژوهشگران نتایج منفی بی شمار شبکه های اجتماعی و فضای مجازی برای آدم های غرق و درگیر این فضاها را هویدا کرده است. طبق تحقیقات انجام شده مواردی همچون دگرگونی های شدید در سبک و سیاق زندگی بمنظور گذراندن زمان بیشتری در شبکه ها، بی توجهی به ورزش و کاهش کارهای بدنی در پی آن، بی اعتنایی و بی توجهی به سلامت فردی و جسمانی، خواب نامنظم، فراموشی دید و بازدید و صله رحم و به تبع آن کاهش معاشرت و در نتیجه از دست دادن دوستان و اقوام، غفلت از خانواده و تک تک اعضای آن، بی نظمی، سهل انگاری و بی توجهی به مسئولیت های شغلی و شخصی را می توان همچون تبعات و نتایج گرفتار شدن در شبکه های متنوع اجتماعی و فضای مجازی دانست. رهایی و خلاصی از این معضل دو راهکار ساده دارد؛ اولی مدیریت نیاز است.
از منظر روانشناختی مدیریت نیاز یعنی رفتن سراغ فضای مجازی و شبکه های اجتماعی برمبنای نیازهای شخصی و شغلی. دومی مدیریت زمان است، یعنی این که بتوانیم نوع، کیفیت، وقت و میزان زمان حضور در فضای مجازی و شبکه های اجتماعی را برمبنای روال زندگی مان کنترل و مدیریت نماییم.
به هر روی با شنیدن واژه شبکه های اجتماعی در ذهن بسیاری از ما تصویر چند شبکه ارتباطی و دوست یابی نقش می بندد، اما کارکرد و کاربرد این شبکه ها گسترده تر از این حرف هاست، بعنوان مثال می توان به شبکه های اجتماعی کامل اشاره نمود، یعنی پلتفرم هایی که به ما کمک می کنند عکس، فیلم، متن، موسیقی و سایر رسانه ها را با دیگران در این شبکه به صورتی تقسیم کرده و به اشتراک بگذاریم. ما حتی می توانیم در این شبکه ها گروههای مختلفی را ایجاد نماییم و با بقیه افراد پیرامون مان ارتباط و گپ و گفت کاری داشته باشیم.
شبکه های اجتماعی حتی می توانند محلی برای تبادل نظر و انتقال محتوا و اطلاعات آموزشی و آموزنده هم باشند، اما نکته مهم این است که با دانش و شناخت بهتر از توانایی هر ابزاری می توانیم استفاده بهتری از آن ببریم. از آنجائیکه وجود ابزاری برای ارتباط، دغدغه همیشگی مردم بوده است، باتوجه به سبک زندگی امروز، شبکه های اجتماعی می توانند یک ابزار یا وسیله مطلوب و مناسب برای موارد مذکور به حساب آیند. شبکه های اجتماعی حتی می توانند به نسل امروز به ویژه کودکان و نوجوانان در زمینه های مختلف آموزش و یادگیری کمک کنند. از شبکه های اجتماعی می توان برای یادگیری آموزشی و تحصیلی خیل عظیمی از کودکان و نوجوانان جامعه فعلی بهره برده و بهره برد، البته باید به این نکته نیز توجه داشته باشیم که حضور دائم کودکان، نوجوانان و جوانان در این شبکه های مختلف اجتماعی و فضاهای مجازی به وجود آورنده تأثیرات مثبت و منفی مختلفی بر سبک و سیاق زندگی آنها خواهد بود. ایجاد برخی اختیارات و فرصت های آموزشی و ارتباطی درسی و تحصیلی همچون موارد مثبت، مفید و ثمر بخش اینگونه فضاهاست، اما حضور در این فضاها امکان بروز و ظهور لطمه های خانوادگی و اجتماعی را نیز به همراه دارد.
امروزه خانواده ها و جامعه ما به شدت از واتس آپی شدن، تلگرامی شدن و اینستاگرامی شدن رنج می برند و جوانان و نوجوانان ما بطور فزاینده ای، مدت زمان نسبتاً زیادی از اوقات فراغت خودرا صرف گشت و گذار بیهوده در فضای مجازی می کنند و به دنبال آن سبک زندگی آنان همچون رفتار، گفتار، تفکر، نگرش، اهداف، نظرات و دیدگاه های آنان تحت تأثیر شبکه های اجتماعی مجازی تا حد زیادی تغییر پذیرفته است، البته فراموش نکنیم تصاویر و برخی فیلم های آموزشی موجود در پلتفرم های مجازی می توانند کمک شایانی به افزایش استعدادها و توانایی ها و خلاقیت کودکان و نوجوانان نسل جدید کرده و آنان را به سمت و سوی ارتباطی صمیمی تر و دوستانه تر با اقوام و دوستان حاضر در این شبکه ها هدایت کنند. در این میان نکته مهم این است که این اتفاق ها وقتی برای کودکان و نوجوانان جامعه ما رخ می دهد که والدین و خانواده های آنان نیز ابتدا خودشان را مجهز به سواد رسانه ای و ملزم به افزایش و بالا بردن آن کرده باشند.
جان سخن این که یادمان باشد فرزندان امروز، بزرگسالان آینده و سازندگان جامعه فردا هستند و یکی از مؤلفه های مهم و اساسی سازنده شخصیت و منش آینده آنها، خانواده و روابط درونی میان والدین آنان است. والدین نقشی بی بدیل و حساس در قبال فرزندان خود دارند و هر گونه رفتار و عکس العمل آنان در قبال فرزندان، به سبب الگوپذیری کودکان از والدین خود، در شکل گیری نگرش و شخصیت فرزندان مؤثر است. اگر والدین خواهان اطاعت پذیری، مسؤلیت پذیری، تربیت عالی، احترام و جلوگیری از انحراف فرزندان خود هستند و می خواهند رابطه ای صمیمی با فرزندان خود داشته باشند، لازم است نگرش و دید، بینش و بصیرت و همین طور دانش و آگاهی خودرا در حوزه های مختلف تربیتی و اخلاقی فزونی بخشند تا بتوانند خانواده ای متعادل و خانه ای امن و سالم را برای خود و فرزندان شان بسازند. به باور دکتر هایم جی. گینات، روانشناس، ارزش ها بوسیله هویت کودکان فرا گرفته می شود و قسمتی از وجود آنها را تشکیل می دهد و این الگوی ارزشی، با گذشت سال ها و زندگی با افراد خانواده و اجتماع، تکامل می یابد.
منبع: devsoft.ir
مطلب توسعه نرم افزار را می پسندید؟
(1)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط در DevSoft
نظرات بینندگان DevSoft در مورد این مطلب